independent and unofficial
Prince fan community
Welcome! Sign up or enter username and password to remember me
Forum jump
Forums > Prince: Music and More > One Nite Alone Live review in Belgian weekly paper
« Previous topic  Next topic »
  New topic   Printable     (Log in to 'subscribe' to this topic)
Author

Tweet     Share

Message
Thread started 04/01/03 9:48am

Purpelke

One Nite Alone Live review in Belgian weekly paper

Even after he had spend the largest part of the nineties with the destroy of its own career, everybody was sure about one thing: Prince still was able to give the funkiest show on earth.


Some day he had to release a live album, so now there's On Nite Alone Live: Recordings of Prince's most recent tour on three cd's. It's without a shadow of doubt the best record that the man has released, the last ten years, but it's not perfect. For instance, cd one is largely filled with liveversions of songs from Prince's last jazzy record The Rainbow Children. Now , we have nothing against jazz - some of our best friends are jazzrecords - but real funky motherfuckers like James Brown had never been able to get into the jazz really. On the contrary, disk one has lots of entertainment-value, - there are some things to laugh. For instance, The opposite or NATO is monotheism, chants Prince somewhere into a song , or in another song he chants to the ladies in the house to shake their 'derrières'. Yet more strange: Prince has mixed fragments from dirrerent concerts on On Nite Alone Live, till they sound like one show - listeners might be a little bit confused when they here him talk to the people in Portland, Indianapolis and LA.

On the second cd set The Artist is getting the groove: Take Me With U, Raspberry Beret and some fiveteen other musical highlight from it's career are played in a huge tempo, mostly with Prince playing on piano himself, without band.

Supperb, but nothing compared to the third cd, that is called It Aint Over. It's a collection of the best aftershows of the On Nite Alone-tour, with guest performances from George Clinton, Musiq,Candy Dulfer, Maceo Parker and Larry Graham. The whole cd stands for supperb funk, long jams and merciless guitar solos fromtiny black Mozart himself, and it proves once too more that funk survises everything - even Jehova, and that you, the next time when you want to see the man live, have to be quite fast in order to know where the aftershow will be played.

Le nouveau Prince: very da Bomb. And you?

---


Zelfs nadat hij het grootste deel van de nineties had doorgebracht met het vernietigen van zijn eigen carrière, was iedereen het erover eens: Prince stond nog steeds garant voor the funkiest show on earth.


Daar moest ooit een liveplaat van komen, en nu is er dus One Nite Alone Live: de neerslag van Prince's recentste tournee op drie cd's. het is zonder meer de beste plaat die de man de laatste tien jaar heeft uitgebracht, maar perfect is ze in het geheel niet. Cd één is bijvoorbeeld grotendeels gevuld met liveversies van nummers uit Prince's laatste jazzy plaat The Rainbow Children. Nu, we hebben niks tegen jazz - sommige van onze beste vrienden zijn jazzplaten - maar echte funky motherfuckers à la James Brown zijn er toch altijd mijlenver uit de buurt gebleven. Wat niet wil zeggen dat disk één geen entertainment-waarde heeft, integendeel - er valt wat af te lachen. The opposite of NATO is monotheism, scandeert Prince bijvoorbeeld ergens, met hetzelfde gemak als hij elders al the ladies in the house oproept hun derrières in beweging te brengen. Nog bevreemdender: Prince heeft op One Nite Alone Live fragmenten uit verschillende concerten samengemixt tot ze als één optreden klonken - enigsinds verwarrend, aangezien u achtereenvolgens met Portland, Indianapolis en LA aangesproken wordt.

Op de tweede cd zet The Artist het op een bloemlezen van jewelste: Take Me With U, Raspberry Beret en een vijftiental andere hoogtepunten uit z'n carrière worden er in ijltempo doorgejaagd, meestal alleen begeleid door Prince zelf op piano.

Verbluffend, maar niks vergeleken met de derde cd, die toepasselijk It Aint Over genoemd werd, en het beste van de aftershows van de One Nite Alone-tournee verzamelt, met gastoptredens van George Clinton, Musiq, Candy Dulfer, Maceo Parker en Larry Graham. De hele cd staat vol sublieme funk, ellenlange jams en genadeloze gitaarsolo's van tiny black Mozart zelve, en bewijst eens te meer dat de funk alles overleeft - zelfs Jehova, en dat u, de volgende keer als u de man live aan het werk wil zien, maar heel hard uw best moet doen om te weten te komen waar de aftershow zich zal afspelen.

Le nouveau Prince: grotendeels da Bomb. En u?




---
www.princeinbelgium.tk
---
www.princeinbelgium.tk
---
www.princeinbelgium.tk
---
  - E-mail - orgNote - Report post to moderator
Reply #1 posted 04/01/03 11:42am

lovesexy4u

purpelke in welk bladje of boekske hebt ge dat gelezen.
woekie woekie!!!
  - E-mail - orgNote - Report post to moderator
Reply #2 posted 04/01/03 12:47pm

antoon

avatar

dat wil ik ook wel eens weten...

fro
555-4444 you're on coffee talk.
  - E-mail - orgNote - Report post to moderator
Reply #3 posted 04/02/03 9:11am

Purpelke

Ten eerste , alles, samen met nog andere Belgische artikelen is te lezen op de site www.princeinbelgium.tk . Momenteel ,2april 2003, zijn er wat problemen met de provider,waardoor de site niet optimaal bereikbaar is.

Maar het artikel komt uit het beste Nederlandstalige onafhankelijke weekblad HUMO .
  - E-mail - orgNote - Report post to moderator
  New topic   Printable     (Log in to 'subscribe' to this topic)
« Previous topic  Next topic »
Forums > Prince: Music and More > One Nite Alone Live review in Belgian weekly paper